တစ်နိုင်ငံလုံး အတိုင်းအတာဖြင့် ကျန်းမာရေး လွှမ်းခြုံမှုကို နိုင်ငံတွင်း၌ စတင်ဆောင်ရွက်နေပြီဖြစ်သည်။ အောင်မြင်ဖို့အတွက် ထိရောက်တဲ့ အကောင်အထည်ဖော်မှုနဲ့ အကောင်အထည်ဖော်ဖို့ လိုအပ်တယ်။
လူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုစီ၏ အခြေခံအဖွဲ့အစည်းများသည် လုပ်ငန်းဆောင်တာများကို လုပ်ဆောင်ကြပြီး ဤစနစ်တစ်ခုစီ၏ အခြေခံများသည် ကျန်းမာရေး သို့မဟုတ် စီးပွားရေးတွင် အတူတူပင်ဖြစ်သည်။ ကျန်းမာရေးစနစ်တစ်ခု၏ အခြေခံရည်ရွယ်ချက်မှာ အမျိုးမျိုးသောလုပ်ငန်းဆောင်တာများမှတစ်ဆင့် လူ့အဖွဲ့အစည်းဝင်အားလုံးအတွက် ကျန်းမာရေးဝန်ဆောင်မှုများ ပေးဆောင်ရန်ဖြစ်သည်။ တစ်စုံတစ်ဦးအား ဝန်ဆောင်မှုပေးမှုတိုင်းသည် တစ်စုံတစ်ဦးကို ရောင်းချနေပြီး အခြားသူတစ်ဦးမှ ဝယ်ယူနေသည့် စီးပွားရေးဖလှယ်မှုတစ်ခုမျှသာဖြစ်သည်။ ဒီတော့ ဒါက ငွေလဲလှယ်မှုမှာ ထင်ရှားပါတယ်။
ကျန်းမာရေးစနစ် ထိရောက်စွာ လည်ပတ်နိုင်စေရန်အတွက် မည်ကဲ့သို့ ငွေကြေးထောက်ပံ့မည်ကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိထားရမည်ဖြစ်သည်။ အောင်မြင်သောကျန်းမာရေးစနစ်တွင် အစိတ်အပိုင်းနှစ်ခုပါဝင်သည်။ ပထမဦးစွာ၊ ၎င်းအား ရန်ပုံငွေအတွက် မည်သို့ရရှိနိုင်သနည်း၊ ဒုတိယအနေဖြင့် ရန်ပုံငွေများရရှိနိုင်သည်နှင့် သုံးစွဲသူအား ဝန်ဆောင်မှုများကို မည်သို့မည်ပုံ ပံ့ပိုးပေးမည်နည်း။
ကမ္ဘာပေါ်ရှိ ဖွံ့ဖြိုးပြီးနိုင်ငံများသည် မိမိတို့နိုင်ငံ၏ လိုအပ်ချက်များနှင့် ကိုက်ညီသော ထူးခြားသော စနစ်တစ်ခုကို ထူထောင်ကြသည်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ ဂျာမနီတွင် နိုင်ငံသားအားလုံး မဖြစ်မနေယူရမည့် လူမှုရေးကျန်းမာရေး အာမခံတစ်ခုရှိသည်။ United Kingdom သည် လူမှုဖူလုံရေးပြည်နယ်တစ်ခုအတွက် ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင်မူဝါဒမူဘောင်ကို ရေးဆွဲထားသည်။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အပြီးတွင် United Kingdom သည် လူမှုရေးနှင့် ငွေကြေးဆိုင်ရာ ပြဿနာများနှင့် ရင်ဆိုင်ခဲ့ရပြီး နိုင်ငံသားအားလုံးအတွက် အခြေခံဝန်ဆောင်မှုငါးခုကို ပေးဆောင်သည့် လူမှုဖူလုံရေးစနစ်တစ်ခုကို တီထွင်ခဲ့သည်။ ဤဝန်ဆောင်မှုများတွင် အိမ်ရာ၊ ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှု၊ ပညာရေး၊ သက်ကြီးရွယ်အိုများအတွက် ပင်စင်နှင့် အလုပ်လက်မဲ့များအတွက် အကျိုးခံစားခွင့်များ ပါဝင်သည်။ UK ရှိ လူမှုဖူလုံရေး ကဏ္ဍငါးခု၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သော NHS (National Health Scheme) ဟုခေါ်သော ၎င်းတို့၏ ကျန်းမာရေး စောင့်ရှောက်မှုစနစ်သည် ဝန်ဆောင်မှု ကုန်ကျစရိတ် တစ်ခုလုံးကို အစိုးရမှ ပေးဆောင်ရသောကြောင့် ၎င်း၏ နိုင်ငံသားများထံ အခမဲ့ ကျန်းမာရေး စောင့်ရှောက်မှု ဝန်ဆောင်မှုများ ပေးအပ်ရန် သေချာစေပါသည်။ အခွန်ကောက်ခံခြင်း။
အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုတွင် ဤအာမခံသည် နိုင်ငံသားများအတွက်မဖြစ်မနေမဖြစ်မနေပါဝင်သော်လည်း ကျန်းမာရေးအန္တရာယ်များပေါ်မူတည်၍ ပရီမီယံကို ဒီဇိုင်းရေးဆွဲထားသည့် စေတနာအလျောက် ပုဂ္ဂလိကကျန်းမာရေးအာမခံ၏ ပံ့ပိုးမှုရှိပါသည်။ စင်္ကာပူသည် လူတိုင်းထိန်းသိမ်းရန် လိုအပ်သော ငွေစုအကောင့်ဖြစ်သည့် Medical Saving Account (MSA) ကို ရေးဆွဲထားပြီး ဤအကောင့်မှ ငွေများကို ကျန်းမာရေးနှင့် ပတ်သက်သည့် ဝန်ဆောင်မှုများအတွက်သာ အသုံးပြုနိုင်သည်။
နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံတွင် မည်သည့်ကျန်းမာရေးစနစ်၏ အရေးကြီးဆုံးသော ကဏ္ဍမှာ ကျန်းမာရေးဝန်ဆောင်မှုများ ပေးဆောင်ရန်အတွက် ငွေကြေး သို့မဟုတ် ရန်ပုံငွေများ မည်သို့ရရှိနိုင်မည်နည်း။ ပထမဦးစွာ၊ ဤရန်ပုံငွေများသည် လူဦးရေတစ်ခုလုံးကို လွှမ်းခြုံနိုင်စေရန် လုံလောက်မှုရှိရမည်။ ဒုတိယအနေဖြင့် ဤရန်ပုံငွေများကို လုံလောက်စွာရရှိနိုင်ပြီးသည်နှင့် ၎င်းတို့ကို ပွင့်လင်းမြင်သာမှုအမြင့်ဆုံးဖြင့် ထိထိရောက်ရောက် အသုံးချရမည်ဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် ဖွံ့ဖြိုးဆဲနိုင်ငံများတွင် အလားတူစနစ်တစ်ခုရှိရန် တွေးတောနေပါက ယင်းကဏ္ဍနှစ်ခုစလုံးသည် အောင်မြင်ရန် အလွန်ခက်ခဲသည်။
အိန္ဒိယလို နိုင်ငံမျိုးမှာ ကျန်းမာရေး စောင့်ရှောက်မှု ဝန်ဆောင်မှုတွေကို ရရှိနိုင်ဖို့ ရိုးရှင်းတဲ့ စံနမူနာ တစ်ခုတည်း မရှိပါဘူး။ အချို့သော ဝန်ဆောင်မှုများကို အစိုးရပိုင် ဆေးရုံများတွင် အခမဲ့ ဆောင်ရွက်ပေးသော်လည်း အချို့သော နိုင်ငံသားများတွင် အထူးသဖြင့် အထက်နှင့် အလယ်အလတ် ဝင်ငွေ အုပ်စုများသည် ၎င်းတို့၏ နှစ်စဉ် ဆေးဖိုးဝါးခများကို ကာမိစေရန် ၎င်းတို့၏ ကျန်းမာရေး-အန္တရာယ်ကို အခြေခံသည့် ပုဂ္ဂလိက အာမခံ မူဝါဒ ရှိသည်။ လူ့အဖွဲ့အစည်း၏ အလွန်သေးငယ်သော အပိုင်းကို ၎င်းတို့၏ အလုပ်ရှင်များမှတစ်ဆင့် မိသားစု ကောင်းကောင်း လွှမ်းခြုံပေးထားသည်။
သို့သော်လည်း ဆေးဘက်ဆိုင်ရာကုန်ကျစရိတ်များ (အသုံးစရိတ်နှင့် ဆေးဝါးများအပါအဝင်) ရန်ပုံငွေအများစု (80 ရာခိုင်နှုန်းဝန်းကျင်) ကို အိတ်ကပ်ပြင်ပအသုံးစရိတ်ဖြင့် ဂရုစိုက်ပါသည်။ ဒါက လူနာတင်မကဘဲ မိသားစုတစ်ခုလုံးအတွက် ကြီးမားတဲ့ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးဖြစ်စေတယ်။ ငွေကို ဦးစွာစီစဉ်ရပါမည် (အချိန်အများစုမှာ အကြွေးများတက်စေရန် ချေးယူခြင်းဖြစ်သည်)၊ ထို့နောက် ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုဝန်ဆောင်မှုများကိုသာ ရရှိနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုစရိတ်များ ကြီးမြင့်လာခြင်းသည် မိသားစုများအား ၎င်းတို့၏ ပိုင်ဆိုင်မှုများနှင့် စုဆောင်းငွေများကို ရောင်းချရန် တွန်းအားပေးနေပြီး ဤအခြေအနေသည် နှစ်စဉ် လူသန်း 60 ကို ဆင်းရဲတွင်းသို့ တွန်းပို့နေသည်။ အိန္ဒိယ၏ ကျန်းမာရေးစနစ်တစ်ခုလုံးသည် ရန်ပုံငွေ၊ အခြေခံအဆောက်အအုံနှင့် လူ့စွမ်းအားအရင်းအမြစ်များ နည်းပါးခြင်းကြောင့် ပြင်းထန်သော တင်းမာမှုအောက်တွင် ရှိနေသည်။
အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ (၇၂) နှစ်မြောက် လွတ်လပ်ရေးနေ့ အခမ်းအနားတွင် ဝန်ကြီးချုပ် Narendra Modi သည် နိုင်ငံတစ်ဝှမ်းရှိ နိုင်ငံသားများအတွက် ကျန်းမာရေးအစီအစဉ်သစ်ကို Ayushman Bharat သို့မဟုတ် National Health Protection Mission ဟုခေါ်သော နိုင်ငံတဝှမ်းတွင် မိန့်ခွန်းပြောကြားရာတွင် အားတက်သရော ကြေငြာခဲ့သည်။ ဟိ Ayushman ဘာရတ် အစီအစဥ်သည် နိုင်ငံတစ်ဝှမ်းရှိ မိသားစု သန်း ၁၀၀ ဝန်းကျင်အား နှစ်စဉ် အာမခံ INR 5 သိန်း (GBP 16,700 ဝန်းကျင်) ကျန်းမာရေး လွှမ်းခြုံပေးနိုင်ရန် ရည်ရွယ်ပါသည်။ ဤအစီအစဥ်၏ အကျိုးခံစားခွင့်အားလုံးသည် မိသားစုတစ်ခုလုံးအတွက် အစိုးရပိုင်အဖြစ်သာမက နိုင်ငံအတွင်း မည်သည့်နေရာတွင်မဆို အစိုးရပိုင် ပုဂ္ဂလိကပိုင်ဆေးရုံများမှ မိသားစုတစ်ခုလုံးအတွက် အလယ်တန်းနှင့် တတိယအဆင့် ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုအတွက် ငွေသားမပါသော အကျိုးခံစားခွင့်များကို ရရှိနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ အရည်အချင်းပြည့်မီမှု စံနှုန်းများသည် အလုပ်အကိုင်များကို လေ့လာပြီး သင့်လျော်သော အကျိုးခံစားခွင့်ရှိသူများကို ခွဲခြားသတ်မှတ်ခြင်းဖြင့် အိမ်ထောင်စုဝင်ငွေများကို ခွဲခြားသတ်မှတ်ရန် အသုံးပြုသည့် နောက်ဆုံးပေါ် လူမှုစီးပွားသရုပ် ဆောင်သန်းခေါင်စာရင်း (SECC) အပေါ် အခြေခံမည်ဖြစ်သည်။ ယင်းသည် အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ ကျန်းမာရေးကဏ္ဍအတွက် မျှော်လင့်ချက်အသစ်များ ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။
မည်သည့်နိုင်ငံအတွက်မဆို အမျိုးသားကျန်းမာရေး လွှမ်းခြုံမှုအစီအစဥ်ကို ရေးဆွဲရန် မကြိုးစားမီ၊ ကျန်းမာရေး၏ လူမှုရေးနှင့် စီးပွားရေးဆိုင်ရာ အဆုံးအဖြတ်များကား မည်သည်ကို အတိအကျ နားလည်ရန် လိုအပ်သနည်း။ ကျန်းမာရေး၏ အတိုင်းအတာအမျိုးမျိုးကို အသက်၊ ကျား၊ မ၊ ပတ်ဝန်းကျင် ညစ်ညမ်းမှုနှင့် ရာသီဥတုပြောင်းလဲမှု၊ ဂလိုဘယ်လိုက်ဇေးရှင်းနှင့် နိုင်ငံ၏အခင်းအကျင်းတွင် လျင်မြန်သော မြို့ပြစနစ်ကြောင့် လူနေမှုပုံစံစသည်ဖြင့် ဆုံးဖြတ်သည်။ အထူးသဖြင့် အိန္ဒိယနိုင်ငံကဲ့သို့ ဖွံ့ဖြိုးဆဲနိုင်ငံများတွင် ခိုင်မာသော အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုသည် မိသားစုတစ်ခု၏ ကိုယ်ပိုင်ဝင်ငွေနှင့် ဆင်းရဲမွဲတေမှုကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားသည့် လူမှုရေးဆိုင်ရာ အဆုံးအဖြတ်တစ်ခုဖြစ်သည်။
ငွေကြေးတည်ငြိမ်သူများသည် အာဟာရချို့တဲ့မှုဒဏ်ကို မခံစားရဘဲ ယေဘူယျအားဖြင့် အသက်အရွယ်နှင့်ဆိုင်သော ချို့ယွင်းချက်ဆိုင်ရာပြဿနာများသာ ဖြစ်နိုင်ချေပိုများသည်။ အခြားတစ်ဖက်တွင်မူ ဆင်းရဲနွမ်းပါးသူများသည် အစားအသောက်မကောင်းခြင်း၊ အညစ်အကြေးစွန့်ခြင်း၊ အန္တရာယ်ကင်းသော သောက်သုံးရေ စသည်တို့ကြောင့် ကျန်းမာရေးပြဿနာများ ပိုမိုကြုံတွေ့လာရသောကြောင့် အိန္ဒိယနိုင်ငံတွင် ဝင်ငွေသည် ကျန်းမာရေးအတွက် အလွန်အရေးကြီးသော အချက်တစ်ချက်ဖြစ်သည်။ တီဘီ၊ ငှက်ဖျား၊ သွေးလွန်တုပ်ကွေးနှင့် တုပ်ကွေးကဲ့သို့သော ကူးစက်ရောဂါများ တိုးမြင့်လာကာ ၎င်းသည် ပဋိဇီဝဆေးများ အလွန်အကျွံသုံးစွဲခြင်းကြောင့် ပဋိဇီဝဆေးများကို ဆန့်ကျင်ဘက်ဆိုင်ရာ ခုခံနိုင်မှု တိုးလာခြင်းကြောင့် ထပ်လောင်း ပေါင်းစုလာခြင်းဖြစ်သည်။ မြန်မာနိုင်ငံသည် ဆီးချိုရောဂါ၊ နှလုံးသွေးကြောဆိုင်ရာ ရောဂါများနှင့် ကင်ဆာရောဂါများကဲ့သို့သော မကူးစက်နိုင်သော နာတာရှည်ရောဂါများနှင့် ရင်ဆိုင်နေရသည်။ ဒါတွေဟာ သေဆုံးမှုရဲ့ အဓိက အကြောင်းရင်းတစ်ခု ဖြစ်လာပါတယ်။
အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ ကျန်းမာရေးကဏ္ဍသည် ကျန်းမာရေးဆိုင်ရာ လူမှုရေး-စီးပွားရေး အဆုံးအဖြတ်များဖြင့် အသွင်ကူးပြောင်းလျက်ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် လူ့အဖွဲ့အစည်း၏ ကဏ္ဍအားလုံးကို ကျန်းမာရေး စောင့်ရှောက်မှု ပေးမည်ဆိုပါက ၎င်းတို့၏ ၀င်ငွေ မတိုးဘဲ အိမ်ရာနှင့် လူမှုဖူလုံရေး မရပါက ၎င်းတို့၏ ကျန်းမာရေး အဆင့်အတန်း တိုးတက်ရန် အခွင့်အလမ်း အနည်းငယ်သာ ရှိပါသည်။ လူတစ်ဦးတစ်ယောက်၏ ကျန်းမာရေး အဆင့်အတန်းကို မြှင့်တင်ခြင်းသည် လွတ်လပ်သော ကိန်းရှင် အမျိုးမျိုးအပေါ် မူတည်သည့် ဘက်စုံ ဘက်စုံ ဘက်စုံ ဖြစ်စဉ်တစ်ခု ဖြစ်သည်- ထင်ရှားသော ကိန်းရှင်ဖြစ်သည်။ နောက်ပြီး ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုကောင်းတွေ ပေးဆောင်မှုဟာ ပြောင်းလဲနိုင်မှုတွေထဲက တစ်ခုပါပဲ။ အခြားပြောင်းလဲမှုများမှာ အိုးအိမ်၊ စားနပ်ရိက္ခာ၊ ပညာရေး၊ မိလ္လာ၊ ဘေးကင်းသော သောက်သုံးရေ စသည်တို့ဖြစ်သည်။ ယင်းတို့ကို လျစ်လျူရှုပါက၊ ကျန်းမာရေးပြဿနာများသည် မည်သည့်အခါမျှ ပြေလည်သွားလိမ့်မည်မဟုတ်သလို ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှု ပေးဆောင်မှုသည် အမှန်တကယ် အဓိပ္ပါယ်မရှိပေ။
အောက် Ayushman Bharat အစီအစဉ်ကျန်းမာရေးကာဗာအတွက် စုစုပေါင်းအသုံးစရိတ်သည် အာမခံကုမ္ပဏီများမှ လျှောက်ထားသည့် အမှန်တကယ် 'စျေးကွက်သတ်မှတ်ထားသော ပရီမီယံ' ပေါ်တွင် အခြေခံမည်ဖြစ်သည်။ ထိုကဲ့သို့သော အစီအစဉ်၏ သဘောတရားကို အပြည့်အဝ နားလည်ရန်မှာ အာမခံ၏ ဆိုလိုရင်းကို အတိအကျ နားလည်ရန် ဖြစ်သည်။ အာမခံသည် ပေးထားသည့် အခြေအနေနှင့် ဆက်စပ်နေသော အန္တရာယ်များကို ထိန်းကျောင်းရန်အတွက် ငွေကြေးဆိုင်ရာ ယန္တရားတစ်ခုဖြစ်သည်။ အာမခံကုမ္ပဏီများသည် 'ကျန်းမာရေးအာမခံ' ကို ပေးသောအခါတွင် ကုမ္ပဏီသည် ပံ့ပိုးကူညီသူအားလုံးမှ ပေးသော ပရီမီယံကြေးမှ ရရှိသည့် corpus မှတဆင့် ဆေးရုံများသို့ ကျန်းမာရေးဝန်ဆောင်မှုများအတွက် ပေးဆောင်သည်ဟု ဆိုလိုသည်။
အရှင်းဆုံးပြောရရင် ဒါက အာမခံကုမ္ပဏီက ဆေးရုံတွေကို ပေးရတဲ့ အလှူရှင်တွေဆီက စုဆောင်းထားတဲ့ ဒီပရီမီယံငွေပါ။ ဤသည်မှာ ပြင်ပငွေပေးချေသူ၏ စနစ်ဖြစ်သည်။ ကုမ္ပဏီသည် ငွေပေးချေသူဖြစ်ပြီး ဝန်ဆောင်မှုများအတွက် ပေးဆောင်ရန် လုံလောက်သောငွေပမာဏရှိရမည်။ ထို့ကြောင့် လူအရေအတွက်ကို ကျန်းမာရေး လွှမ်းခြုံပေးမည်ဆိုပါက နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း လိုအပ်သော ငွေကြေး x ပမာဏဖြစ်ပြီး ယင်းရန်ပုံငွေများ မည်သည့်နေရာမှ လာမည်ကို သိရှိထားရန် လိုအပ်ပါသည်။ x ပမာဏသည် တစ်နှစ်လျှင် INR 10,000 (GBP 800 ဝန်းကျင်) ဟု ဆိုနိုင်သော်လည်း အိန္ဒိယ၏ Below Poverty Line (BPL) လူဦးရေသည် အကြမ်းဖျင်းအားဖြင့် ကုဋေ 40 (သန်း 400) ဖြစ်သောကြောင့် ယင်းအများအပြားကို ကာမိရန် မည်မျှလိုအပ်မည်နည်း။ လူတွေက နှစ်တိုင်း။ ဒါဟာ အလွန်ကြီးမားတဲ့ နံပါတ်တစ်ခုပါ။
Ayushman Bharat အောက်တွင် အစိုးရသည် ဤပမာဏကို ပေးဆောင်မည်ဖြစ်ပြီး 'ပေးသူ' အဖြစ်လည်း ဆောင်ရွက်သွားမည်ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော်လည်း အိန္ဒိယတွင် ဖွံ့ဖြိုးဆဲနိုင်ငံတစ်ခုအတွက် အလွန်မြင့်မားနေပြီဖြစ်သော တိုက်ရိုက်နှင့် သွယ်ဝိုက်အခွန်များ ကောက်ခံရန်မှလွဲ၍ အစိုးရတွင် ရွေးချယ်စရာမရှိပေ။ ဒီတော့ ဘဏ္ဍာငွေတွေဟာ နောက်ဆုံးမှာ ပြည်သူတွေရဲ့ အိတ်ထဲကို ရောက်သွားပေမယ့် အစိုးရဟာ 'ငွေပေးသူ' ဖြစ်လာလိမ့်မယ်။ ဤအတိုင်းအတာ၏ပရောဂျက်တစ်ခုအတွက် ကြီးမားသောဘဏ္ဍာငွေလိုအပ်ကြောင်းနှင့် နိုင်ငံသားများအပေါ် ကြီးလေးသောအခွန်ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးမထည့်ဘဲ ငွေကြေးများ မည်သို့မည်ပုံဖြစ်လာမည်ကို ပိုမိုရှင်းလင်းပြတ်သားစွာ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းရှိရန် လိုအပ်ပါသည်။
ကျန်းမာရေးအစီအစဥ်ကို အကောင်အထည်ဖော်ခြင်းနှင့် အကောင်အထည်ဖော်ခြင်း၏ နောက်ထပ်အရေးကြီးသောအချက်မှာ ယုံကြည်မှုနှင့် ရိုးသားမှုနှင့် မြင့်မားသောပွင့်လင်းမြင်သာမှုတို့ အပါအဝင် မှန်ကန်သောအလုပ်ယဉ်ကျေးမှုကို သေချာစေရန်ဖြစ်သည်။ ၏အဓိကအင်္ဂါရပ်များထဲမှတစ်ခုဖြစ်သည်။ Ayushman ဘာရတ် ဖက်ဒရယ်စနစ်သည် နိုင်ငံအတွင်းရှိ ပြည်နယ် ၂၉ ခုစလုံးအတွက် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်သော ဖက်ဒရယ်စနစ်ဖြစ်ပြီး လိုက်လျောညီထွေဖြစ်စေသည်။ ဘိုးဘွားရိပ်သာများနှင့် ဆေးရုံများ အပါအဝင် အစိုးရပိုင် ကျန်းမာရေးဌာနများသည် တိုးပွားလာသော လူဦးရေကို အပြည့်အဝ မဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်သော်လည်း ပုဂ္ဂလိက ကစားသမားများသည် အိန္ဒိယ၏ ကျန်းမာရေးကဏ္ဍတွင် အဓိက အစုရှယ်ယာများ ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် ဤစီမံကိန်းသည် သက်ဆိုင်သူ-အာမခံကုမ္ပဏီများ၊ ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုပေးသူများနှင့် အစိုးရနှင့်ပုဂ္ဂလိကကဏ္ဍမှ ပြင်ပစီမံခန့်ခွဲသူများအကြား ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုနှင့် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုများ လိုအပ်မည်ဖြစ်ကာ ချောမွေ့စွာ အကောင်အထည်ဖော်မှုမှာ ရယ်စရာကောင်းသော အလုပ်ဖြစ်မည်ဖြစ်သည်။
အကျိုးခံစားခွင့်များကို မျှတစွာရွေးချယ်ခြင်းအောင်မြင်ရန်၊ အစီအစဉ်အတွက် အရည်အချင်းပြည့်မီမှုကို စိစစ်ရန်အတွက် လူဦးရေစာရင်းကို ခွဲခြားသိရှိနိုင်စေရန် စကင်န်ဖတ်မည့် QR ကုဒ်များပါရှိသော စာလုံးများကို လူတိုင်းကို ပေးအပ်မည်ဖြစ်သည်။ ရိုးရှင်းစေရန်အတွက်၊ အကျိုးခံစားသူများသည် အခမဲ့ကုသမှုကိုခံယူရန် သတ်မှတ်ထားသော ID ကိုသာဆောင်ထားရန် လိုအပ်ပြီး အခြားမည်သည့်အထောက်အထားစာရွက်စာတမ်းမှ Aadhar ကတ်ပင်မလိုအပ်ပါ။ အခမဲ့ကျန်းမာရေးစီမံချက်ကို ထိထိရောက်ရောက် အကောင်အထည်ဖော်နိုင်မှသာ အိန္ဒိယနိုင်ငံရှိ ပြည်သူ့ကျန်းမာရေးစနစ်ကို လှုပ်ခတ်သွားစေမည်ဖြစ်သည်။
***
